Het is één van mijn grootste nachtmerries die uitkomt. Binnen een paar dagen ga ik van 100% zicht naar zo’n 10% zicht.
Dit is hoe het is om als vormgever plotseling zo goed als blind te zijn…

Een mailtje van Dirk. Hij is bezig met een nieuwe site voor zijn ontwerpbureau en vraagt of ik even mee wil kijken van UX-oogpunt. Toevallig had ik nog een uurtje over die vrijdagmiddag dus ik ga er direct mee aan de slag. Wel merk ik dat mijn lens niet helemaal lekker zit, dus zodra ik mijn feedback naar Dirk heb gestuurd besluit ik mijn lens uit te doen en weekend te gaan houden.

Misschien goed om even wat over mijn ogen te vertellen: ik draag normaal gesproken één lens, op mijn rechteroog. Dat is mijn goede oog. Met correctie van de lens zie ik er bijna 100% mee.

Mijn linkeroog is vrij dramatisch: lui en slecht. Ik zie er zo’n 20% mee en met een lens was dat helaas niet veel hoger. Ik moet het dus echt van dat rechteroog hebben.

Die nacht slaap ik slecht. Mijn oog traant en prikt als een gek en ik voel dat het niet goed is. Zodra we kunnen vertrek ik met Erna ’s ochtends richting huisartsenpost.

Daar zien ze een wondje op het hoornvlies van mijn rechteroog, waar ik een antibiotica druppel voor meekrijg. Het zou snel beter moeten gaan. Maar het wordt alleen maar erger. Zo erg dat ik zondagavond in het UMC Utrecht te horen krijg dat ze me direct opnemen.

In de dagen daarna blijkt dat er een flinke ontsteking midden op mijn hoornvlies zit. Elk uur, ook ’s nachts, krijg ik een aantal druppels in mijn oog die de ontsteking moeten killen. Ondertussen voelde het alsof er iemand continu in mijn oog zat te porren. Thank God for diclofenac.

De dagen erna blijft het spannend of de ontsteking afneemt. Ik zie op dat moment vrijwel niks met mijn rechteroog. Ik kon mijn eigen vingers niet zien op 10cm afstand van mijn ogen.
Stel je een matglas voor, en dan meerdere lagen achter elkaar. Je ziet wel wat licht/donker, maar vrijwel geen contouren.

Op de vraag hoe lang dit kan gaan duren krijg ik maar moeilijk antwoord. Het hangt allemaal af van hoe mijn oog reageert op de antibiotica.
Dagen worden weken en langzamerhand wordt het wel duidelijk: dit gaat eerder maanden duren dan weken…

Maatschappelijk blind. Maar je werk dan?

Tijdens één van de vele controles bij de oogarts vertelde hij me dat ik met het zicht dat ik had wat ze noemen ‘Maatschappelijk blind’ was. Dat klinkt nou niet bepaald als een ideale situatie voor een vormgever.

Ik had op dat moment een aantal projecten lopen. De meeste waren langer doorlopende projecten zoals het UX werk voor Simacan en de vormgeving van waloo.nl. Een aantal projecten had ik gelukkig net die week afgerond zoals het werk voor De Utrechter. Er stonden echter ook nog wat projecten in de planning. Hoe ga ik die ooit kunnen oppakken nu ik niet eens mijn eigen vingers kan zien?

Een voorbeeld om aan te tonen hoe weinig ik zag

Samen met Erna heb ik naar een flink aantal klanten een mail gestuurd met wat uitleg over de situatie. Wat was ik opgelucht met alle lieve reacties en vooral het begrip. Ik wist dat ik toffe klanten had, maar dit bevestigde het wel op een hele mooie manier.

Hoe nu verder?

Op dit moment is de situatie als volgt:
Ik zie nog steeds slecht, maar heel langzaam trekt de waas weg. Ik heb een filterbril waarmee ik beter tegen het licht kan en ik heb mijn computer zo ingesteld dat alles lekker groot staat. Zo is mijn cursor nu formaatje XXL zodat ik zie waar ik klik.

Binnen nu en een paar weken krijg ik een lens op mijn luie oog waarmee ik hopelijk toch weer tot 70% kan zien met dat oog. Ondertussen moet het beschadigde oog verder herstellen zodat daar ook weer een lens op kan. Als dat kan, en het litteken zorgt ook niet meer voor een waas, dan ben ik weer bij de situatie zoals het was.

En je werk dan?

De afgelopen maanden heb ik vrijwel niet kunnen werken. Ontzettend balen, want ik hou van mijn werk en mis ook echt het contact met mijn klanten. Op dit moment werk ik weer een paar uur per week. Ik verwacht dit de komende tijd verder uit te kunnen bouwen en ook weer nieuwe projecten op te kunnen pakken. Wel nog vanuit huis, omdat ik daar het zo kan inrichten dat ik efficient kan werken.

Bedankt!

Ik baal van de situatie, maar ben ook dankbaar. Dankbaar voor de toffe klanten die ik heb, dankbaar voor hun geduld, dankbaar dat ik met Around Seven mijn droombaan heb en dankbaar voor alle lieve vrienden die mij helpen om daar straks weer vol mee aan de slag te kunnen. Bedankt!